ابوعبدالله احمد بن محمد عدوی جهمی قرشیابوعبدالله احمد بن محمد عدوی جهمی قرشی (م ۲۴۰ هـ)، فردی ادیب، روایتگر، شاعری آوازه‌خوان و نسب‌شناس بود. ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله احمد بن محمد بن حمید عدوی جهمی قرشی، از قبیله بنی‌عدی بن کعب و منسوب به جدش ابوالجهم بن حذیفه می‌باشد. جهمی از حجازیانی است که به بغداد آمده و در همان‌جا رشد یافته و تحصیل کرده است. او فردی ادیب، روایتگر، شاعری آوازه‌خوان و نسب‌شناس بود و عیوب بزرگان را به‌طور زننده می‌شمرد. به گفته صفدی، جهمی زبانی زننده و تند داشت و دیگران را هجو کرده و به تمسخر می‌گرفت. محمد بن داود از سوار بن ابوشراعه نقل کرده که میان جهمی و گروهی از هواداران عمر و عثمان درگیری لفظی برپا شد، چه او به زشت‌ترین صورتی پیشینیان آنان را یاد کرد. برخی از بنی‌عباس اعتراض کردند و او هم نسبت به عباس کلمه بسیار زشتی گفت. این خبر که به متوکل (خلافت ۲۳۲-۲۴۷ هـ) رسید، امر کرد تا صد تازیانه به او بزنند و ابراهیم بن اسحاق بن ابراهیم وی را به تازیانه بست. ۲ - تاریخ وفاتاسماعیل پاشا مرگ احمد جهمی را در سال ۲۴۰ هـ نوشته است. ۳ - آثارآثار و تالیفات جهمی عبارت‌اند از: کتاب انساب قریش و اخبارها، کتاب المعصومین، کتاب المثالب، کتاب الانتصار فی الرد علی الشعوبیه و کتاب فضائل مصر. ۴ - مطالعه بیشتربرای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود. [۱۱]
كحاله، عمر رضا، معجم مصنفی الکتب العربیه، ص۶۶.
[۱۲]
دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۱، ص۱۴۴.
۵ - پانویس
۶ - منبعپژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۲۷، برگرفته از مقاله «احمد جهمی». رده‌های این صفحه : ادیبان سده سوم (قمری) | درگذشتگان سال 240 (قمری) | شاعران قرن سوم | نسب‌شناسان قرن 3 (قمری)
|